İslam’a göre mülkiyette ferdiyet esastır. Aile üyeleri arasında ortaklık var, her biri -borcunu çıktıktan sonra- şirketteki payı oranında nisap miktarına sahipse kurban keserler. Kurban, mali bir ibadet olması sebebiyle zengin kabul edilen her Müslümana vaciptir.[1] Buna göre bir ailede şahsi mülkiyeti olan herkes nisaba ulaşması durumunda kurban keser. Ancak Şafii mezhebine göre kurban vacip olmadığı gibi sünneti kifayedir. Aileden birisinin kesmesi ile tüm aile bu sünneti yerine getirmiş olur.[2]
[1] Ebü’l-Hasen Burhânüddîn Alî b. Ebî Bekr b. Abdilcelîl el-Fergānî el-Mergīnânî, el-Hidâye şerhu bidâyeti’l-mübtedî (Sind: el-Büşra, 2021), 4/79.
[2] Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Şeref b. Mürî en-Nevevî, el-Mecmû’ Şerhu’l-Mühezzeb (Beyrut: el-Mektebetü’l-Asriyye, 2014), 7/61.
